تو برو پیچک من ، فکر تنهایی این قلب مرا هیچ مکن ، رو پیشانی من چیزی نیست ، غیر یک قصه پر از بی کسی و تنهایی
امروز اتفاقی وبلاگ قبلی هانیه رو دیدم...
چقدر برام دلگرمی بود...
انگار بهم تلنگر زد که قدر سختی این روزا رو بدونم...
شاید یه روزی دلم تنگ بشه واسه همینا...
چقدر یه لحظه حس کردم دلم میخواد باشه تا محکم بغلش کنم
خدایا خودت مواظبش باش...
بخاطر همه ی مهربونیاش...
یه حسی بهش داشتم همیشه...
مثل خواهر بزرگتری که همیشه دلم میخواست باشه.
فردا اربعینه...
خود ارباب به داد هممون برسه...
السلام علیک یا اباعبد الله الحسین
چند روز قبل سالگرد بود...چقدر زود یکسال گذشته...سالگرد بابابزرگ هم نزدیکه...
دلم تنگ شده واسش!
باید این هفته برم دکتر...
دیروز روز خوبی بود:)
خسته ام ولی...
خدایا شکرت
سه ساله امام حسین؟
شما ضمانت کن برام خانوم...
دلم بدجور گرفته...
در خونه شمارو زدم اینبار...
دست خالی برم نگردون...
رفتم مطب دکتر دال
حرفهای خوبی زد ولی باید خیلی فکر کنم....
نمیدونم اخرش چی میشه
خدایا خودت بخیر بگذرون